Η Μαρία, μία συνεσταλμένη κόρη υποστράτηγου, τελειόφοιτη μαθήτρια Λυκείου στην ελληνική επαρχία του τέλους της δεκαετίας του 1980, είναι ερωτευμένη με την παιδική της φίλη και συμμαθήτρια, τη θυελλώδη Στέλλα. Ο υποστράτηγος, θορυβημένος από το κουτσομπολιό, αρραβωνιάζει σβέλτα την κόρη του με έναν έμπιστο υφιστάμενο αξιωματικό. Μόλις η μικρή αποφοιτήσει από το Λύκειο, την παντρεύει και τη στέλνει πακέτο στην Αθήνα. Η Στέλλα, αποκομμένη βίαια από τη λατρεμένη της Μαρία, ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω της και δραπετεύει για σπουδές στην πολύχρωμη Ολλανδία. Τυχαία, μετά από επτά χρόνια, στο Άμστερνταμ, μέσα στο Μουσείο Βαν Γκογκ, Μαρία και Στέλλα θα ανταμώσουν ξανά, κι εκεί η ιστορία μας ξεκινά. Προσχέδιο σύγχρονης τραγωδίας ή σκαλέτα κινηματογραφικής ταινίας, το θραυσματικό Μαρία και Στέλλα του Άγγελου Σπάρταλη είναι και κάτι σαν ένα σύγχρονο –κάπως άκομψο– Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Mε δομή και αρίθμηση που θυμίζει περισσότερο το Tractatus Logico-Philosophicus του Βίτγκενσταϊν και τη non finito Γυναίκα της Ζάκυθος του Σολωμού, παρά ένα στρογγυλό και συμπαγές αφήγημα σταθερού ρυθμού, αυτό το άναρχα εικονογραφημένο υβριδικό Lesbo-Western δεν θέλει να έχει καμία λογοτεχνική αξιοπρέπεια. Όλα στα μούτρα!
