Σκλάβου Μεταγειτνίων

Ένα τόσο ιδιαίτερο κρασί δεν θα μπορούσε παρά να έχει ένα εξίσου ιδιαίτερο όνομα. Το όνομα Μεταγειτνίων αναφέρεται στο δεύτερο μήνα του Αττικού ημερολογίου (περίπου τέλη Ιουλίου με τέλη Αυγούστου). Το σχεδόν πορτοκαλί χρώμα του είναι το αποτέλεσμα της αργής οξειδωτικής ωρίμασης σε παλαιά βαρέλια χωρίς τη προστασία που προσφέρουν τα θειώδη σε κανένα από τα στάδια της διαδικασίας. Ξηροκαρπάτο, με αρώματα μελιού και ζαχαρωμένου φρούτου, με πάχος, όγκο και συμπύκνωση που δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα λευκό κρασί εκεί έξω. Το τελείωμα είναι ελαφρώς τανικό ενώ κάποιες χρονιές μπορεί να κουβαλάει σαν «προίκα» λίγα υπολειμματικά σάκχαρα, ανάλογα με τα καπρίτσια των αυτόχθονων ζυμών και τις ιδιαιτερότητες της χρονιάς. Ο Μεταγειτνίων είναι πηγαία συγκλονιστικός γιατί ανήκει σε εκείνα τα λίγα κρασιά παγκοσμίως που αφήνουν περισσότερα αναπάντητα ερωτήματα από όσα καταφέρνουν και λύνουν. Για παράδειγμα, το πώς μπορεί ένα κρασί, χωρίς καμιά παρέμβαση και χωρίς έξτρα θειώδη, να παλαιώνει τόσο όμορφα στο χρόνο.