Σίγουρα έχεις διαβάσει σε ένα μπουκάλι κρασί τη φράση «Περιέχει Θειώδη».

Τι σημαίνει όμως έχεις αναρωτηθεί; Πόσο κινδυνεύεις ή μήπως δεν κινδυνεύεις καθόλου από αυτό;

Ο νόμος επιβάλει κάθε κρασί που ξεπερνάει τα 10ppm να αναγράφει στην ετικέτα του ότι «Περιέχει θειώδη». Ο νόμος στην Ευρώπη θέτει ως ανώτατο επιτρεπτό όριο τα 150mg/lt για τα κόκκινα και 200mg/lt για τα ξηρά λευκά και ροζέ, ενώ τα νούμερα για αφρώδη και γλυκά είναι μεγαλύτερα.

Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα για αρχή! Υπάρχουν δυο κατηγορίες θειωδών.

Τα φυσικά θειώδη...

Η ίδια η φυσική διαδικασία της ζύμωσης μπορεί να παράξει περισσότερα από 10ppm. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν ο οινοπαραγωγός δεν προσθέσει ίχνος θειώδους κατά τη διαδικασία της οινοποίησης, είναι υποχρεωμένος να συμπεριλάβει στην ετικέτα ότι το κρασί περιέχει θειώδη.

Και τα πρόσθετα θειώδη…

Τα πρόσθετα θειώδη χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά. Έχουν αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική δράση. Προστατεύουν το κρασί από ανεπιθύμητους μύκητες και βακτήρια και δεν αφήσουν το κρασί να γίνει ξίδι.

Είναι κακό για την υγεία μας;

Η παιδική κρέμα του εμπορίου περιέχει περισσότερα θειώδη από ότι το κρασί. Να σας πούμε και κάτι άλλο; Οι τηγανιτές πατατούλες –λες και δεν σας έφταναν οι ένοχες θερμίδες που είναι φορτωμένες- κουβαλάνε περίπου 1900ppm! Η απάντηση λοιπόν είναι πως η ποσότητα των θειωδών που περιέχει ένα κρασί είναι αβλαβής για τον ανθρώπινο οργανισμό.

«Με έπιασε πονοκέφαλος με τις τηγανιτές πατάτες»
Δεν είπε ποτέ κανείς.

Πιστέψτε μας, αν για τον πονοκέφαλο της επόμενης μέρας θεωρούσατε ότι φταίνε τα θειώδη στο κρασί τότε ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε! Μόλις ένα 1% του πληθυσμού αντιμετωπίζει δυσανεξία στα θειώδη.

Γιατί τότε όλο και περισσότεροι παραγωγοί επιμένουν να χρησιμοποιούν ελάχιστα ή και καθόλου θειώδη στο κρασί τους;

Ορισμένοι παραγωγοί κρασιού προσθέτουν θειώδη στο κρασί τους ώστε με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίζουν τη συνέπεια και τη σταθερή ποιότητα. Η θεώρηση αυτή όμως δεν εκφράζει όλους τους παραγωγούς κρασιού. Στην αντίπερα όχθη, οι οινοπαραγωγοί που αποφεύγουν εκτεταμένη χρήση θειωδών έχουν τη δική τους επιχειρηματολογία. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως η εκτεταμένη χρήση θειωδών επικαλύπτει δομικά χαρακτηριστικά του κρασιού που του χαρίζουν τη μοναδικότητά του. Στόχος τους είναι να αναδείξουν την μοναδικότητα και την καθαρότητα του κάθε κρασιού αποφεύγοντας καθολικά τη χρήση οτιδήποτε πρόσθετου στο κρασί. Οι οινοπαραγωγοί που ακολουθούν το δρόμο της μη- θείωσης γνωρίζουν ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα αποτελέσματα και ότι η επιλογή αυτή ενέχει το ρίσκο το κρασί να αλλοιωθεί ή να είναι ασταθές. Αυτός είναι και ο λόγος που απαραίτητη προϋπόθεση για εκείνους που ακολουθούν την τακτική αυτή είναι να έχουν μεγάλη οινοπαραγωγική εμπειρία.

Τα περισσότερα κρασιά που ανήκουν στην κατηγορία των “natural wines” και γενικά τα κρασιά που ακολουθούν τη φιλοσοφία των ήπιων παρεμβάσεων χρησιμοποιούν καθόλου ή ελάχιστα θειώδη κατά τη διαδικασία οινοποίησης. Αν δεν έχεις ξαναδοκιμάσει τέτοια κρασιά σίγουρα θα θαυμάσεις την καθαρότητα τους και το πώς στα κατάλληλα χέρια αντανακλούν το terroir τους.