Όσο παλαιοί αμπελουργοί του Beaujolais εγκαταλείπουν λόγω γήρατος τόσο περισσότερο η περιοχή γίνεται ένα έδαφος φιλόξενο για νέους παραγωγούς, πολλές φορές outsiders, που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να δουλέψουν με παλαιούς αμπελώνες και να φέρουν τις καινούριες ιδέες τους στην περιοχή.
Αυτή είναι και η ιστορία των βουργουνδών Julien και τον Antoine Sunier στην περιοχή του Beaujolais. Πρώτα εγκαταστάθηκε στην περιοχή ο Julien και το 2014 ακολούθησε και ο νεότερος Antoine, αφού πρώτα σπούδασε αμπελουργία και οινοποίηση στη Beaune το 2012, εγκαταλείποντας μια καριέρα πολλών χρόνων στις επικοινωνίες.
Ο μεγαλύτερος Julien, που έχει το δικό του ξεχωριστό οινοποιείο στην περιοχή, αποτέλεσε σημαντική επιρροή για τον Antoine, όπως επίσης εξίσου σημαντικός υπήρξε και ο Jean-Claude Lapalu, ένα από τα ονόματα θρύλους της φυσικής οινοποίησης. Ο Julien βοηθησε τον αδερφό του να βρει κάποια παλαιά αμπέλια στο Regnie (που αποτελεί και τη βάση του Antoine) και στο γειτονικό Morgon.
Παρά το γεγονός ότι ουσιαστικά πρόκεται για έναν rookie της περιοχής, ο Antoine ήδη από το πολύ ξεκίνημά του κατάφερε να αναδειχτεί ανάμεσα στους πιο ελπιδοφόρους παραγωγούς του Beaujolais. Οι εξαιρετικοί αμπελώνες, βιολογικής ή σε στάδιο μετατροπής σε βιολογική καλλιέργεια, η hands-off οινοποίηση με ελάχιστα μόνο θειώδη και χωρίς παρεμβάσεις και πρόσθετα αλλά και η εξερεύνηση single vineyards terroirs όπως το lieu-dits του Montmerond, στο cru του Regnie, τον έφεραν πολύ γρήγορα στο προσκήνιο.
Τα κρασιά του Antoine είναι η επιτομή του καλού σύγχρονου Beaujolais. Εκφραστικά, κομψά αλλά δομημένα, υπέροχα τώρα αλλά και ικανά να παλαιώσουν, μια απολαυστική εκδοχή του Gamay Noir á Jus Blanc, τόσο κρυστάλλινη και καθαρή όσο κανένα άλλο κρασί δεν μπορεί να αποτυπώσει με τέτοια ευκολία. Το Beaujolais, και ειδικά τα cru του από παραγωγούς τύπου Lapierre και Sunier, δεν είναι απλά trendy αυτή τη στιγμή. Είναι μια διαφορετική πρόταση πάνω στην ιδέα του τι σημαίνει σπουδαίο κρασί. Μια φρέσκια «ματιά» που φέρνει μπροστά την έννοια της απόλαυσης. Απλά, απροσποίητα, υπέροχα, ήδονιστικά σαν τα Regnie και το Morgon του Antoine Sunier.
