Δεν είναι δύσκολο για κάποιον που έχει επισκεφτεί τη Σαντορίνη να αντιληφθεί τον
αμπελουργικό της πλούτο, μια μοναδικότητα που σχετίζεται με ελάχιστα μέρη πάνω στον
πλανήτη.

Η Σαντορίνη διαθέτει όλα εκείνα τα ουσιώδη συστατικά που μπορούν να
προσδώσουν μεγαλείο στα κρασιά της. Ηφαιστειογενή εδάφη, αυτόριζα, πανάρχαια
αμπέλια, μια μοναδική ποικιλία που εδώ και χιλιάδες χρόνια έχει προσαρμοστεί στις
ειδικές συνθήκες του νησιού, συντελούν σε μια από τις σπουδαιότερες αμπελουργικές
τοποθεσίες ολόκληρης της γης.

Και όμως είναι πάντα ο άνθρωπος που θα κληθεί να επιλέξει πως θα ορίσει το
συγκεκριμένο δυναμικό στα κρασιά του. Η Σαντορίνη υπήρξε τυχερή γιατί στα χώματά της
πάτησε ο Χαρίδημος Χατζηδάκης. Ένας παραγωγός που αποτύπωσε το μεγαλείο του terroir
του νησιού μέσα από τα κρασιά του. Η Σαντορίνη μετά τον Χατζηδάκη έπαψε να είναι απλά
ένα τραγανό, αυστηρό, mineral κρασί, από ένα ονειρικό σε ομορφιά μέρος. Από αυτά τα
κρασιά που μένουν προσωρινά στη μόδα μέχρι οι sommelier να αρχίσουν να αναζητούν το
επόμενο κρυμμένο μυστικό του παγκόσμιου αμπελώνα. Ο Χατζηδάκης έδειξε πως ένα
terroir με αυτές τις δυνατότητες δε μπορεί να ξεπεραστεί ποτέ και από κανέναν.
Τα κρασιά του γεμάτα ψυχή και εκφραστικότητα, δεν ακολούθησαν κανέναν κανόνα,
κατάφεραν να “σπάσουν” την ομοιόμορφη, σύγχρονη αισθητική της Σαντορίνης
ενσωματώνοντας μια βαθύτερη αίσθηση του terroir. Εντέλει μπόρεσαν να διευρύνουν την
πολυπλοκότητα μιας ολόκληρης ζώνης, αποτελώντας σημείο αναφοράς για τις πραγματικές
δυνατότητες του Ασύρτικου. Κρασιά γεμάτα υφή και βάθος που αποτελούν την αυθεντική
υπογραφή του Σαντορινιού terroir και κυρίως δημιουργούν συναισθήματα σε όσους τα
δοκιμάζουν. Κρασιά με εκπληκτικές αναφορές στα μεγάλο οινοποιητικό παρελθόν του
νησιού.

Έχοντας παλαιώσει ευλαβικά μερικές τελευταίες φιάλες από τα μαγικά του χέρια ήρθε η
ώρα να τις μοιραστούμε μαζί σας σε πολύ μικρές ποσότητες. Το σημαντικότερο όμως από
όλα είναι το γεγονός είναι ότι ακόμα και όταν καταναλώσετε την τελευταία φιάλη που
παράχθηκε από τα χέρια του η μαγεία του Χατζηδάκη δε θα πάψει να υπάρχει. Η φλόγα
του πέρασε σε νέους ανθρώπους τους οποίους και ενέπνευσε με τη δουλειά του και που
βασισμένοι στα δικά του βήματα έχουν ξεκινήσει να ανοίγουν με τη σειρά τους καινούριους
δρόμους στο ελληνικό κρασί. Το ίδιο ισχύει και για την οικογένειά του που συνεχίζει με
ενθουσιασμό το όραμα ενός από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους που πέρασαν ποτέ
από το ελληνικό κρασί.